Répertoire des villes disparues

Sinds 2005 geniet Denis Côté een stevige reputatie als onafhankelijk cineast in Canada en daarbuiten. Hij draaide een reeks korte films en was een paar jaar actief als journalist en filmcriticus (1995-2005). Daarna stapte hij over op de speelfilm met Les états nordiques, dat werd bekroond in onder andere Locarno. Ook met Nos vies privées (2007) deed hij het internationale festivalcircuit aan. In 2008 werd Elle veut le chaos op het festival van Locarno bekroond met de regieprijs. Carcasses (2009) werd gepresenteerd op de Quinzaine des Réalisateurs in Cannes. Opnieuw in Locarno werd Curling (2010) bekroond met de regieprijs en de mannelijke acteerprijs. In 2012 draaide Denis Côté het filmessay Bestiaire. Dit onverwachte succes (meer dan honderd internationale festivals) werd uitgebracht in Frankrijk, de Verenigde Staten en Duitsland. Vic+Flo ont vu un ours (2013) maakte deel uit van de competitie op de prestigieuze Berlinale. Côté won er de Zilveren Beer voor innovatie (Alfred Bauer Preis) en Pierrette Robitaille zegevierde als beste actrice tijdens de uitreiking van de Jutra’s (de Oscars van Québec). Ook Boris sans Béatrice (2016) werd op de Berlinale voorgesteld. In 2017 volgde een documentaire over het bodybuildingmilieu: Ta peau si lisse, geselecteerd voor de internationale competitie op het zeventigste festival van Locarno. Sinds 2009 werden aan het oeuvre van Denis Côté wereldwijd een twintigtal retrospectieven gewijd. Ghost Town Anthology is zijn elfde speelfilm.